Zgodnie z ustawą o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1373) jednostki samorządu terytorialnego mogą realizować programy polityki zdrowotnej.
Programy dotyczą w szczególności:
1. ważnych zjawisk epidemiologicznych;
2. innych niż określone w pkt 1 istotnych problemów zdrowotnych dotyczących całej lub określonej grupy świadczeniobiorców przy istniejących możliwościach eliminowania bądź ograniczania tych problemów;
3. wdrożenia nowych procedur medycznych lub przedsięwzięć profilaktycznych skierowanych do zdefiniowanej populacji docelowej o określonej chorobie lub o określonym problemie zdrowotnym.
Programy polityki zdrowotnej opracowywane, wdrażane, realizowane i finansowane przez jednostki samorządu terytorialnego, w przypadku gdy dotyczą świadczeń gwarantowanych objętych programami realizowanymi przez ministrów oraz Narodowy Fundusz Zdrowia, muszą być z nimi spójne merytorycznie i organizacyjnie.
Jednostka samorządu terytorialnego może ubiegać się o dofinansowanie programów polityki zdrowotnej przez Narodowy Fundusz Zdrowia w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych określonych w wykazach świadczeń gwarantowanych, w kwocie nieprzekraczającej:
1. 80% środków przewidzianych na realizację programu jednostki samorządu terytorialnego o liczbie mieszkańców nieprzekraczającej 5 tys.;
2. 40% środków przewidzianych na realizację programu jednostki samorządu terytorialnego innej niż wymieniona w pkt 1.
W tym celu składa wniosek do dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu wraz z pozytywną opinią Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji oraz pozytywną opinią wojewody dotyczącą zgodności planowanego programu z priorytetami dla regionalnej polityki zdrowotnej oraz celami operacyjnymi Narodowego Programu Zdrowia.
Jednostka samorządu terytorialnego występuje do wojewody z wnioskiem o wydanie opinii, do którego dołącza program planowany do realizacji.